Officieel in 1922 opgericht. Pastoor Coune schreef in zijn dagboek ... 1919 oprichting fanfare. Dit waren de voorbereidingsjaren met muzieklessen en meer. Het was in ieder geval in de naweeën van de eerste wereldoorlog dat er behoefte was om gevoelens uit te drukken. Gevoelens van hoop, vreugde en “muziek verzacht de zeden”. Het einde van de eerste wereldoorlog vierde Vroenhoven met een gehuurd muziekkorps. Een jaar later, inhuldiging van het oorlogsmonument en de Lourdes-grot, alweer met een gehuurd muziekkorps. Dit was de prikkel om eindelijk een eigen korps op te richten.

Wat typisch was en nog altijd is, is de invloed van de grens. Dirigent Walter Caproens was douane beambte in het kantoor van Vroenhoven. Hij gaf de eerste muzieklessen aan al die enthousiastelingen.

Het was in die tijd meer dan een orkest uit de grond stampen. Het was de vertaling van de gevoelens in de Vroenhovense samenleving. De fanfare Kunst Veredelt bracht harmonie in het dorp, niet alleen met muziek maar ook met toneel. In al haar bestaansjaren liep het niet altijd vanzelf. In de beginjaren liep alles op wieltjes, totdat het nieuwe eraf was.

In 1926 werd beslist om een eigen muziekzaal te bouwen. Tijdens de moeilijke oorlogsjaren van WO2 waren er praktisch geen muzikale activiteiten. De zaal had te lijden gehad van de bombardementen. In 1945 werd de fanfare terug opgericht. Tijdelijk werd er gerepeteerd in de oude kerk.

Privé en politieke belangen gaven meerdere malen conflicten. Ondanks alles bleef de muziek zegevieren. In 1955 kreeg onze fanfare de erkenning van Koninklijk. Er volgde een drang naar vooruitgang en enkele jaren later kwam de eerste drumband tot stand onder de leiding van de heer Mathieu Cox.

Een van de vele hoogtepunten waren de 60/70 jaren. Er was hoogconjunctuur, de flower power tijd, de modernisering, het anders denken, de vrijheid.

De oprichting van carnavalsvereniging "De Smokkeleire" in 1968 was de uitlaatklep van het plezier. Maar er kwamen in die periode ook financiële- en andere problemen. Het was zo erg dat dirigent Jeng Thijssen moest ontslagen worden. De modernisering bracht dus ook terugval. In een krantenbericht stonden de woorden "op sterven na dood". Volhouden was de boodschap. Uit eigen dorp werd Jean Vrijens als nieuw talent aangeworven. Met succes groeide de fanfare en in hun kielzog werd in 1972 de jeugd-fanfare opgericht en even later een heus majorette-korps. De kleurrijke groep van bijna 100 leden werd gevraagd voor parades in binnen- en buitenland.

In 1970 werd de Feminaclub opgericht. Meteen begon de kassa te rinkelen via sponsoracties, zelfs tot op het circuit van Zolder. Acties 100.000 en Bombardons zullen velen zich nog herinneren. Men durfde risico's nemen.

De eerste oliecrisis kwam en in de nasleep kregen ook de muziekkorpsen met moeilijkheden te kampen. Er kwamen overal afslankingen, vooral in het show-gedeelte. Maar de krachtige kern van Vroenhoven hield stand.

De rode draad in al die jaren was en is de dirigent. Ondanks het wisselen van de dirigeerstok zijn zij het, die telkens met nieuwe moed het muzikale avontuur samen met de muzikanten vertalen naar de luisteraars. Aan deze mensen hebben we op de eerste plaats te danken dat er in Vroenhoven fanfaremuziek werd gespeeld. Ieder lid heeft met zijn eigen talent de cirkel rond gemaakt bij vzw Kunst Veredelt. Volhouden is de boodschap.

Op 01-01-2011 verliep het laatste huurcontract met de familie Vrijens, eigenaar van de zaal in de Pastoor Counestraat 31.

Wegens strengere brandvoorschriften, de toegankelijkheid, aanpassing van de subsidies en verhoogde huursom kwam men niet tot het opstellen van een nieuw huurcontract. Het advies van de gemeente was duidelijk ....verhuizen.

Tijdens de algemene vergadering van 2012 werd door alle aanwezigen eenparig beslist om te verhuizen naar de parochiezaal. Op 21 december 2012 na de repetitie, werden de eigendommen van de fanfare naar de parochiezaal, tegenover de kerk, verhuisd.

Onder leiding van de muzikale aannemers werd samen met de enthousiaste medewerkers de akoestiek van het parochiehuis aangepakt. In enkele weken tijd werden plafond en muren van de juiste isolatie voorzien en nieuwe verlichting aangelegd. Dit tot vreugde van alle gebruikers van dit gemeenschapshuis. In 2014 was alles gerenoveerd en is dit nu een "place to be" voor alle verenigingen.

Dit rest er nog van de eerste zaal van de fanfare.